Rok przestępny to 29 lutego, a nie 32 grudnia z powodu dziwactwa rzymskiego kalendarza – i pedantycznych średniowiecznych mnichów

Źródło obrazu：https://theconversation.com/the-leap-year-is-february-29-not-december-32-due-to-a-roman-calendar-quirk-and-fastidious-medieval-monks-224433

Skokowy rok przypada na 29 lutego, a nie 32 grudnia, z powodu nawyku rzymskiego kalendarza i starannie działałych średniowiecznych mnichów

Wszyscy wiemy, że skokowy rok występuje co cztery lata i dodaje nam dodatkowy dzień – 29 lutego. Ale skąd wziął się ten nietypowy dzień? Otóż, jak informuje jeden z artykułów, nie jest to dzień dodany po prostu na zakończenie grudnia, a w 32 grudnia. To zabawny błąd w historii związany z rzymskim kalendarzem.

W starożytnym Rzymie kalendarz zbudowany na podstawie 10-miesięcznego systemu, co sprawiało, że rok miał tylko 304 dni. Dlatego co jakiś czas musieli dodawać dodatkowy miesiąc – luty – aby wszystko się zgadzało. Ale nadal to nie wystarczało, więc Rzymianie zdecydowali się na wprowadzenie skoku roku, aby zachować zgodność ze względu na cykl okresowych zjawisk astronomicznych.

W 46 roku p.n.e. Juliusz Cezar wprowadził kalendarz juliański, który był bliższy naszemu obecnemu kalendarzowi gregoriańskiemu. Z tym systemem skokowy rok został ustanowiony na 29 lutego, a nie na 32 grudnia. Być może jest to dziwnie brzmiąca data, ale to właśnie takie rozwiązanie wybrali starożytni Rzymianie.

Prawdopodobnie decyzja ta była także podyktowana przez starannie działających średniowiecznych mnichów, którzy byli odpowiedzialni za przechowywanie i obliczanie kalendarza. Być może stwierdzili, że 32 grudnia jest zbyt zbliżone do Święta Nowego Roku, które przypada 1 stycznia, więc zdecydowali się na 29 lutego.

Tak czy inaczej, skokowy rok nadal pozostaje czymś wyjątkowym i fascynującym, będąc jednym z najbardziej nietypowych zjawisk kalendarzowych. Ale dzięki starożytnym Rzymianom i starannym średniowiecznym mnichom, mamy możliwość cieszyć się dodatkowym dniem co cztery lata.